مقصود از«هدف»امام حسین«ع»در حادثه کربلا،چیزى است که آن حضرت براىدستیافتن به آنها یا تحقق آنها هر چند در زمانهاى بعد،دست به آن قیام زد و در این راه،شهید شد. فهرستى از این اهداف مقدس به این صورت است:
1-زنده کردن اسلام2-آگاه ساختن مسلمانان و افشاى ماهیت واقعى امویان3-احیاى سنت نبوى و سیره علوى4-اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امت5-از بین بردن سلطه استبدادى بنى امیه بر جهان اسلام6-آزاد سازى اراده ملت از محکومیتسلطه و زور7-حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حق پرستان8-تامین قسط و عدل اجتماعى و اجراى قانون شرع9-از بین بردن بدعتها و کجرویها10-تاسیس یک مکتب عالى تربیتى و شخصیت بخشیدن به جامعهاین هدفها،هم در اندیشه و عمل سید الشهدا،جلوهگر بود،هم در یاران و سربازانش.
از جمله سخنان امام حسین«ع»که گویاى اهداف اوست،عبارت است از:
«...انما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى،ارید ان آمر بالمعروف و انهى عن المنکرو اسیر لبسیرة جدى و ابى على بن ابى طالب». و در نامه خود به بزرگان بصره نوشت:«...انا ادعوکم الى کتاب الله و سنة نبیه،فانالسنة قد امیتت و البدعة قد احییت فان تسمعوا قولى اهدکم سبیل الرشاد». و در نامهاى که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت،رسالت امامت را اینگونه ترسیمفرمود:«...فلعمرى ما الامام الا العامل بالکتاب و الاخذ بالقسط و الدائن بالحق و الحابسنفسه على ذات الله،و السلام». و در کربلا به یاران خویش فرمود:«الا ترون الى الحق لا یعمل به والى الباطل لا یتناهىعنه،لیرغب المؤمن فى لقاء الله،فانى لا ارى الموت الا سعادة و الحیاة مع الظالمین الابرما». بریم اطاق فرمان
مطلب ارسالی آقا رضا