اعتقاد به شفاعتسید الشهدا و نیز ثوابهاى فراوان براى اشک ریختن بر آن حضرت وهمچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت«ع»،همه صحیح است،اما این مسائلبگونهاى یکجانبه طرح شد که بسیارى از علاقهمندان اهل بیت،تعارضى میان گریستن برحسین«ع»و ارتکاب فسق و فجور و زیر پا نهادن حق الناس و ترک وظایف ندانند وامیدشان به حسین«ع»باشد،هر چند که غرق گناه باشند!امام سجاد«ع»که همان روححسینى و شجاعت علوى را داشت و در عاشورا به مصلحت الهى بیمار بود و توان جنگیدن نداشت،در پى همین تلقینات تحریف شده،به«امام بیمار»شهرت یافت و دراذهان عموم،به صورت مردى لاغر،رنگ پریده،بىحال و زرد چهره و عصا به دستجلوه کرد.حتى قضایایى بىاساس،همچون حجله عروسى قاسم نوجوان در شبعاشورا،به عنوان دستمایه اشگ گرفتن از اهل عزا،به مرثیهها و مقتلها راه یافت وقضایایى به نام رؤیا و خواب(راستیا دروغ)باب شد و دهان به دهان و سینه به سینهنقل گشت و بتدریج،حالتیک امر مسلم و قطعى یافت.آنچه وظیفه آگاهان ودستاندرکاران است،هم تبیین صحیح قیام حسینى،هم ارائه مقتل و روضه صحیح ومستند،هم جلوگیرى از خواندن مرثیههاى دروغ و مرثیهخوانان ناصالح و مداحان کاسبو واعظان بیسواد و بىمطالعه است.در یکى دو دهه اخیر،هم کتابهاى ارزشمندى درتحلیل ماهیت و اهداف قیام حسینى تالیف شده،هم اشعار با محتوا و منطبق با روحعاشورا سروده شده است و هم برخى از این تحریفهاى لفظى و محتوایى بازگو و معرفىشده است. الهامى که در انقلاب اسلامى ایران و در جبهههاى دفاع مقدس،از عاشورا و کربلاگرفته شد،بهترین استفاده از چهره تحریف نشده عاشوراست.و اگر شیعه بتواند«مکتبعاشورا»را آنگونه که هست و بوده،به جهانیان معرفى کند،بىشک منبع الهام همهآزادیخواهان مبارزى خواهد شد که در پى الگوى راستین براى انقلاب و مبارزه با ستماند.
بریم اطاق فرمان
نهضت عاشورایى امام حسین«ع»،با انگیزه امر به معروف و نهى از منکر و براى نجاتاسلام و مبارزه با طغیان بود.اهداف و آرمانهاى مقدس،چهرههاى متعالى و درخشان وانگیزههایى اجتماعى و سیاسى داشت.آن همه تشویق براى گریه بر سید الشهدا وعزادارى براى سید مظلومان نیز،براى زنده نگهداشتن این مکتب جهاد و شهادت و حفظارزشها بود.متاسفانه در طول تاریخ،تحریفهایى چه در انگیزهها و اهداف،چه درچهرههاى حماسهساز و چه در برنامههاى مربوط به عاشورا انجام شد.
تحریفهاى عاشورا،برخى به«محتوا»بر مىگردد،برخى به«شکل»و برخى به«افراد».
کتابهایى که به عنوان مقتل نوشته شد و روضههایى که براى عاشورا گفته و خوانده شد، گاهى چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود،آمیخته به مطالب ضعیف،غیر مستند و احیانادروغ گشت.علاقهاى که به چهرههاى عاشورایى وجود داشت،سبب شد در حوادث آنحماسه،غلوها و مبالغههایى نقل شود که غیر عقلى و باور نکردنى است.آمار و ارقامکشتهها و برخى حوادثى که بظاهر غمانگیز و سوزناک بود،بر اصل واقعه افزوده شد.
انگیزه آن حماسه اجتماعى و خونین نیز،گاهى تا حد«کشته شدن براى شفاعت ازگنهکاران امت»تنزل یافت.نوع برخوردهاى امام حسین«ع»،زینب و امام سجاد«ع»وکودکان و اهل بیت، گاهى به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانى چونیزید و عمر سعد و ابن زیاد و شمر و...در آمد و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه،که رد بیعت با حکومت جور بود، به درخواست جرعهاى آب براى لب عطشان خویش یاگلوى خشک على اصغر در آمد.
در روضههایى که خوانده مىشد و تعزیههایى که برپا مىگشت و شعرها و نوحههایىکه سروده و اجرا مىشد،از زینب و امام سجاد و مسلم بن عقیل و سکینه و...چهرههایىارائه گشت که با روح بلند و عزتمند و بزرگوار آن خاندان شرف و کرامت،ناسازگار بود.
حتى خصومت دیرین امویان با اساس دین و وحى و نبوت،به دشمنى شخصىحسین«ع»و یزید تبدیل شد.رسالتیارى رساندن به جبهه گسترده حسینى در طولتاریخ،تنها به سطح گریستن بر تشنگى و مظلومیت آل عبا پایین آمد و بیش از روضهفکر امام حسین«ع»،روضه جسم پاره پاره او و بیش از پیام خونین سید الشهدا،حلقومبریده ابا عبد الله مطرح شد.حتى مبارزه دشمنان با اصل اقامه عزا براى سالار شهیدان(کهبىثمر بود)تبدیل شد به آزادى مراسم و ترویجشعائر،ولى همراه با مسخ حقیقت عاشوراو فلسفه قیام کربلا،که اینگونه برنامهها،هیچ تعارضى با سلطه ستم و فسق نداشته باشد واین بزرگترین تحریف محتوایى عاشورا بود.در حالى که در تاریخ شیعه،قیام توابین،پساز گریه بر مزار شهداى کربلا و یاد مظلومیت امام حسین«ع»شکل گرفت و شیعیان درسرزمین کربلا و با الهام از عاشورا،به رهبرى سلیمان بن صرد،قیامى را شکل وسازماندهى دادند.و عاشورا،تکلیفآور براى هر مسلمان بود،نه آنکه امام،یک وظیفهخاص و دستور خصوصى داشته باشد.
مطلب ارسالی آقا رضا
پرده چون ماه من از چهره تابنده گشود
ماه رویان جهان را ز دل آرام ربود
همچو یوسف چو قدم بر سر بازار نهاد
ماه مجلس شد و بر رونق بازار فزود
پیش پیکان بلا سینه سپر ساخت ولی
پیش دشمن سر تسلیم نیاورد فرود
خسروا خسته دلان را به نگاهی بنواز
که بود عاشق مسکین به نگاهی خشنود
دکتر رسا خراسانی